De voormalige suikerfabriek uit 1921 heeft slechts acht jaar dienstgedaan als productielocatie voor suiker. Na de ontmanteling stonden de gebouwen lange tijd leeg en vonden ze uiteindelijk een nieuwe functie als munitieopslag voor Defensie. Het imposante fabriekscomplex, bestaande uit drie grote hallen, is een tastbare herinnering aan het industriële verleden.
De twee buitenste hallen waren oorspronkelijk ingericht voor het proces van biet tot ruwe suiker. In de middelste hal stonden de machines die het productieproces aandreven en werden onderhouden tussen de “bietencampagnes” door. Dankzij bouwsporen en fotomateriaal konden het volledige productieproces in kaart brengen reconstrueren.
Ten behoeve van de munitieopslag door Defensie werden veel gevelopeningen dichtgemetseld of gebarricadeerd. Hierdoor werd de toegang tot het complex beperkt en werd het gebied vanzelfsprekend geen fijne verblijfsplaats. Met de transformatie tot winkelvoorziening zijn deze openingen opnieuw voorzien van kozijnen, ramen en deuren. De daken zijn geïsoleerd en waterdicht gemaakt. De middelste hal is getransformeerd tot een uitnodigende centrale entree, door ons ‘de straat’ genoemd, die niet alleen intern de hallen horizontaal en verticaal met elkaar verbindt, maar ook het terrein aan de voor- en achterzijde waarmee het nieuw ontworpen winkelgebied goed toegankelijk is gemaakt. Het gebouw vormt geen barrière meer, maar nodigt uit om een kijkje te nemen.